|
آهای یه نفر تو این جزیره تنهاست | ||
|
هیئت هفتگی سه شنبه شب ها پیش کش به امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف)
دیده ای نیست نبیند رخ زیبای تو را نیست گوشی که همی نشنود آوای تو را هیچ دستی نشود جز بر خوان تو داراز کس نجوید بجهان جز اثر پای تو را رهرو عشقم و از خرقه و مسند بیزار بدو عالم ندهم روی دل آرای تو را قامت سرو قدان را به پشیزی نخرد آنکه در خواب ببیند قد رعنای تو را بکجا روی نماید که تو اش قبله نه ای آنکه جوید بحرم منزل و مأوای تو را همه جا محفل عشق است که یارم همه جاست کور دل آنکه نیابد بجهان جای تو را با که گویم که ندیده است و نبیند بجهان جز خم ابرو و جز زلف چلیپای تو را دکه علم و خرد بست در عشق گشود آنکه میداشت بسر علت سودای تو را بشکنم این قلم و پاره کنم این دفتر نتوان شرح کنم جلوه والای تو را
مهدویت در کلام امام کاظم(ع) زمینه سازی برای انجام ظهور و دولت عدل جهانی یکی از برنامه های اصلی اهل بیت (ع) از وجود مقدس پیامبر اکرم (ص) تا امام حسن عسکری بوده است که به اشکال مختلفی مردم را نسبت به چنین مقاله ی مهم ‘ آگاهی و بشارت می دادند . امام هفتم حضرت موسی ابن جعفر نیز با بیانات و فرمایشات گوهر بار خویش از ابعاد مختلف مساله مهدویت پرده برداشته و ما را در شناخت هر چه بیشتر آن دوران یاری نموده اند که به گوشه هایی از آن می پردازیم . دوستان حضرت مهدی با جان و دل منتظر طلوع او هستند تا بتوانند در رکاب آن بزرگوار اهداف و آرمان هایی الهی را بر روی زمین پیاده گردانند و هیچ گاه در مقابل مشکلات و حتی دشمنان خود ذره ای انفعال و تزلزل به خود راه نمی دهند .
پیامبر اکرم (ص) فرمودند: مهدی از فرزندان من است، نامش نام من (م ح م د) و کنیه اش کنیه من (ابوالقاسم) می باشد، در صورت و سیرت از همه کس به من شبیه تر است. برای او غیبتی است که در آن مردم دچار حیرت می گردند و بسیاری از دسته ها و گروههای مردم، گمراه می شوند، آنگاه مانند ستاره تابانی از پرده غیبت بدر آید و زمین را پر از عدل و داد کند آن چنان که پر از ظلم و ستم شده باشد.
دمید کوکب رخشان احمدى ز حجاز بر آسمان رسالت، محمد محمود بیاض عارض او آفتاب عالمتاب سواد طره وى مشگساى و عنبر سود منادیان بشارت تولد او را ندا دهند بصوتى چو نغمه داوود غزلسرا شده هستى و پایکوبان دهر از این ولایت فرخنده و از این مولود گشود باب تفضل خداى عز و جل طریق تفرقه و گمرهى بشد مسدود دهید مژده به یعقوب دهر و بر کنعان رسید یوسف گمگشته و غمتبزدود زمانه رام و زمین غرق نور و دل آرام بیار شهد و سپند و بساط مجمر و عود
اگر چه درویشم ولی داراتر از من کیست ، که تو دارایی منی. الهی ! از روی آفتاب و ماه ستارگان شرمنده ام ، از انس و جان شرمنده ام، حتی از روی شیطان شرمنده ام که همه در کار خود استوارندو این سست عهد، ناپایدار. الهی! الهی !
پذیرائی : نفری یه تسبیح ....نیت کنید و بردارید یک تسبیح صلوات برای سلامتی امام زمان (ع) یک تسبیح صلوات برای سلامتی پدر مادرا مون. یک تسبیح صلوات برای شفای همه مریض ها .... یه تسبیح صلوات هم برای حاجت قشنگی که تو دلت داری و یه دعای توسل برای ظهور هرچه زودتر آقامون
دوست دارم یک شب جمعه صبح گردد به رسم خوش عهدی ناگهان بشنوم ز سمت حجاز نغمه خوش اناالمهدی پی نوشت : نذر تسبیح رو سال پیش تو امامزاده صالح برای شفای مامانم نیت کردم ....خوشحالم که نذرم از اینجا شروع شد قرار بود دفعه بعد که رفتم امامزاده صالح یه تعدادی تسبیح ببرم بین زائر ها پخش کنم تا هم برای نیت خودشون هم برای مامانم صلوات بفرستن
پی نوشت : هر کی تسبیح می خواد آدرس بده براش بفرستم البته خصوصی ..... ( آدرس پستی بعلاوه کد پستی ) پی نوشت توضیحی : قضیه تسبیح چیه ؟....این یه نذره.....نیت میکنی یه تسبیح برمی داری دلت خواست من واست تسبیح می فرستباهاش همه اون صلواتا رو می فرستی ......بعد می تونی اگه دلت خواست تسبیح رو هدیه بدی به نفر دیگه تا اون هم صلوات بفرسته......این تسیبح دست به دست می چرخه .....دست آدمای مختلف و باهاش صلوات می فرستن. واسه نیت خودشون ......فرج آقا امام زمان....و حاجت کوچولوی من ...... [ سه شنبه 89/12/3 ] [ 1:4 عصر ] [ آشانا ]
فرزندم باز یافتن و جبران کردن آنچه با سخن نگفتنت و خاموش ماندنت از دست رفته است. آیانتر از جبران زیانی است که با گفتنت به بار آمده است! و نگهداری آنچه در ظرف است به محمکم بستن سر بند آن استوار کردن دهانه آن است و نگهبانی از مکنونات ضمیر آدمی و حراست از اسار پنهانی و پاسداشت کرامت انسانی به مهار واستوار نمودن زبان است. نگاه داشتن داراییهایت خوشایندتر از طلبیدن داشته های دیگران است. تلخی ناامیدی و ناکامی را چشیدن شایسته تر است از حاجت خویش را از مردمان طلبیدن! تنگنای معیشت و اندک داشتن ثروت همراه با پارسایی و عفت ارجمندتر است ا فراخی معیشت و بسیار داشتن ثروت همراه با پلیدی و معصیت . آدمی خود رازترین راز خویشت است و می باید و می شاید که هر کس بیشتر و بهتر از هرکس دیگر اسرار خویش را نگاهبان باشد. چه بسیار ند تلاشگرانی که شتاب زدهبه زیان خویش می کوشندو از فرط شتاب ورزی و خرد ناورزیخویشتن را به خسران می افکنند آن کس که بسیار گوید ، یاوه گویدو راه یاوه سرایان را پوید. آن کس که اندیشه ورزد بصیرت یابد. به خوبان و اهل خیر نزدیک شو و با ایشان دمساز و همراز باش تا از آن شوی . از بدان و اهل شر دور شو و آنان پروا گزین تا از آنها نباشی . غذای حرام چه خوراک بدی است. ستم ورزی بر ناتوان زشت ترین ستمگری هاست جایی که مدارا درشتخویی به بارآورد، درشتخویی ورزیدن عین مداراست . ای بس دارویی که عین دردو بیماری است و چه بسا دردی که خود درمان است چه بسا کسی که ناصح و خیر خواه به شمار نمی آیدنیکویی ورزد و اندرز آموزد و اما آن کس که خیر خواهش شمارندچو از وی مشورت و رهنمود خواهند نیرنگ بازد و خیانت ورزد. از اعتماد ورزیدن به آرزوهای سرابگون و بی پشتوانه عمل پروا گیر زیرا آین آرزوی دلخوشانه دستمایه نابخردان است. خردمندی نگاه داشتن تجربه هاست. ارجمندترین تجربه هایت آن است که پندت آموزد! فرصت را دریاب پیش آن که برود و اندوهناکت سازد. چنین نیست که هر خواهنده ای به آنچه خواهد برسد. چنین نیست که هر رفته ای و غایت گشته ای باز آید. از جمله فساد کاری ها : یکی از کف دادن توشه است و دیگری تباه ساختن آخرت. هر کاری را فرجامی استو هر عملی را ثمره ای است و عاقل آن است که اندیشه کند پایان را آنچه برایت مقدر شده است به زودی به تو می رسد پس چرا این همه بی تابی و حرص ورزی تاجر به خطر افکنده مال و جان و آبروی خویشتن آست. چه بسا اندک که بالنده تر از بسیار است. در یاور حقیر و رفیق نا مطمئن خیری نیست و از زبونان یاری طلبیدن و به متهمان اعتماد ورزیدن خلاف مروت و دوراندیشی است. مادامی که زمانه رام شده تو است بهره خویش را به آسانی از آن بستان و فرصت مهیا گشته را از کف مده و به انتظار فرصت های دیگر و بهتر مشین. آنچه داری به امید بیشتر از آن به خطر میفکن و به هوای به چنگ آوردن بیش از آنچه داری خویشن و دارایی ات را بی تدبیر و بی حساب به کام خطر مینداز. مبادا که مرکب نفست چموشی ورزد و سر به ستیز و لجاجت نهد و تو را به پشت خود گیرد و به وادی هلاکت افکند .
نامه 31 نهج البلاغه- گزیده ای از نامه امیر مومنان (ع) به امام حسن مجتبی (ع)
[ سه شنبه 89/11/26 ] [ 11:23 صبح ] [ آشانا ]
فقط خودم و خودت!
برای دزدیدن تو ساده ی ساده اومدم! عاشقت رو آواره کن ! فقط بهم اشاره کن ! غم دل دیوونه ی اسیر ما رو چاره کن ! بیا تا شهر دل من ، فقط خودم خودت ! بگو غریبه ها برن ، فقط خودم خودت! کسی سراغمون نیاد، فقط خودم خودت! هیشکی جدایی رو نخواد ، فقط خودم خودت! یه سر بخواب من بزن ! فقط تویی تو فکر من ! بگو برام ! بگو برام ، چه رنگی عاشق شدن؟ بگو ستاره نباشه ! که برق چشمات دارم! برای سر رسیدنت ، ثانیه ها رو می شمارم! بیا بریم یه جای دور، فقط خودم خودت! یه جای پرت سوت کور، فقط خودم خودت! روی زمین آسمون ، فقط خودم خودت! هیشکی نباشه بینمون، فقط خودم خودت!
باتو شب پر از ترانه میشه با تو قصه عاشقانه میشه با تو باغ پاییزی تنهایی من باغ پر جوانه می شه با تو
با تو تا آخر شب بیدارم عشق من دست تو یعنی خورشید گرمی دست تو رو کم دارم با تو بودن ، با تو موندن با تو رفتن آرزومه هر جا باشی ، هر جا باشم ، چشای تو روبرومه پرم از حس رسیدن با تو عاشق ستاره چیدن با تو همه قصه ها به آخر رسیدن نا تمومه قصه من با تو
میشه تا همیشه چشم به رات نشست با تو میشه رنده گی رو دوره کرد دل به لحظه های تنهایی نبست با تو بودن ، با تو موندن با تو رفتن آرزومه هر جا باشی ، هر جا باشم ، چشای تو روبرومه
یاد من باش هر جا هستی یاد من باش ! یاد این نفس بریده! که یه عمره توی آینه ، تنها عکس تو رو دیده! هر جا هستی یاد من باش ! من که با یاد تو موندم! پا به پای هر دقیقه ، از تو خوندم ! از تو خوندم ! از تو که شرم سلامت ، لحظه هام زیر رو کرد! همترانه ! یاد من باش! بی بهانه یاد من باش! وقت بیداری مهتاب عاشقانه یاد من باش! هر جا هستی، یاد من باش! آخرین خاتون آواز! با تو خوش صداترینه ، سیم بی زخمه ی این ساز! یاد من باش ، وقتی بی من این ترانه رو شنیدی ! یاد من ، اگه من رو حتی توی خواب ندیدی ! بی تو تقویم سکوتم ، هفته آبی نداره ! همترانه ! یاد من باش! بی بهانه یاد من باش! وقت بیداری مهتاب عاشقانه یاد من باش!
مسافر کوچولو
خراب عطر گل سرخ منتظر یه گفتگو هی از تو چاه آب می کشم تا گل سرخ تشنه نشه اون می دونه که دل من یه عمره کشته مرده شه همش باهاش حرف می زنم، اما جوابم نمی ده هیشکی نمی دونه که اون چه جوری این جا رسیده برای بردن دل من یه روز در اومد از تو خاک قشنگ و ناز و خواستنی ، معصوم بی گناه پاک آی گل سرخ ، آی گل سرخ ، دخترک غنچه نشین چشماتو که وا می کنی ، این من عاشق ببین من مث تو یه عمره که ، ساکن این ستاره ام
سکوت سرد گل سرخ ، با گریه هام نمی شکنه چمشاشو بسته ، می دونم اونم درست مثل منه با ناز و عشوه اش دلم و تا اوج ابرا می بره اونم یه عمر مث من تو آسمون در به دره خوب می دونم یه روز میاد که اون چشاشو وا کنه با دوچشم خواستنیش ، تو چشم من نگا کنه با این خیال قیمتی ، زنده گیم و میگذرونم اون منو باور میکنه خوب می دونم ، خوب می دونم
عزیزم ولنتاین مبارک [ شنبه 89/11/23 ] [ 3:50 عصر ] [ آشانا ]
نه بالی و نه پایی ‚ نه آسمان ونه دریا. تنها کمی از خودت‚ تنها کمی از خودت را به من بده.
نام او کرم شب تاب شد.
[ پنج شنبه 89/11/21 ] [ 7:35 عصر ] [ آشانا ]
هیس
رازداری از خصلت های الهی بوده ...جزو اوصاف مومنین کامل.نشانه کمال عقل و منبع خیرات است.انسان رازدار ،وفادار و امین استو با حفظ اسرار موقعیت خود را حفظ کرده و آبرو و ناموس دیگران را نیز محترم می شمارد.این رو اسلام حفظ اسرار و رازداری را مرود تأکید قرارداده است. امیر مؤمنان علیه السلام می فرماید: خیر دنیا و آخرت در پنهان داشتن راز نهفته است. در جای دیگر می فرماید :
نقش رازداری در زندگی چنان حیاتی است که امام صادق علیه السلام آن را همچون خونی که در رگهای انسان جریان دارد دانسته . می فرمایدراز تو بخشی از خون توست ، پس نباید در غیر رگهایت جاری شود. همان طور که جریان طبیعی خون در بدن باعث ادامه حیات است و چنانچه به جای جریان یافتن در رگهابه بیرون ریخته شود، منجر به مرگ می شود. اسرار انسان نیز این گونه است اگر از دل خارج شود و در مجرای غیر طبیعی قرار گیرد. زندگی انسان را دچار تزلزل ساخته آبروی او را در معرض خطر جدی قرار می دهد.
به همان اندازه که رازداری در اسلام مورد تأکید و سفارش قرار گرفته ، افشای راز سخت نکوهش شده ، زیرا پیامدهای بسیار نا مطلوبی برای انسان به دنبال خواهد داشت. تا جایی که در روایات از آن به عنوان خیانت یاد شده است : چنان که امیر مؤمنان علی (ع) می فرمود:
در پاره ای از روایات نیز فاش ساختن اسرار ، شرکت در قتل پیامبر الهی شمرده شده است و از آنها استفاده می رشود که افشای راز چه بسا منجر به قتل افراد بی گناه می شود و انسان را در قتل آنها شریک می سازد و عواقب چنین کاری انسان را در آتش دورزخ گرفتار خواهد ساخت. امام صادقدر تفسیر آّیه112 سوره آل عمران می فرمود: به خدا سوگند آنان را با شمشرهایشان نکشتند.ولی اسرارشان را فاش کردند و سبب قتل آنان شدند.
[ سه شنبه 89/11/19 ] [ 3:0 عصر ] [ آشانا ]
|
درباره وبلاگ
امکانات وب | |
| [ طراحی : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin ] | ||
چکه چکه تا انتظار29
از ته جاده اومدم پای پیاده اومدم !
با از خاطره ها سرشارم
با تو میشه شب تاریک رو شکست
ساکن یه ستاره ام مثل مسافر کوچولو
اسیر تنهایی شدم دنبال راه چاره ام 
روز قسمت بود. خدا هستی را قسمت می کرد. خدا گفت : چیزی از من بخواهید. هر چه که باشد‚ شما را خواهم داد.سهمتان را از هستی طلب کنید زیرا خدا بسیار بخشنده است
و خدا کمی نور به او داد
خدا گفت : آن که نوری با خود دارد‚ بزرگ است‚ حتی اگربه قدر ذره ای باشد. تو حالا همان خورشیدی که گاهی زیر برگی کوچک پنهان می شوی
نسبت به راز های خود بخیل باش.
رازی را که به تو سپرده میشود ، فاش مساز، که فاش ساختن راز ها خیانت است .
